Նա մտնում էր սենյակ խիստ կոկիկ անդրավարտիքներով , ծուռ ժպիտով ու հայացով խռոված:
Նա ամենքի նման չլինելու համար խռովել էր ամենքից:
Նա հերոս էր ուզում լինել, իսկական հերոս:
Նրա խռովքները սահմանները չունեին ու դրա համար չափազանց հեռացավ ամենքից:
Երբ հեռու էր բոլորից ու վախ չուներ, քանզի մենակության մեջ էր, նա բարձրացավ…
Նա թշնամի տեսավ բոլոր նրանց մեջ , ովքեր փորձեցին իջեցնել իրեն:
Մի օր նա կցատկի ներքև և դեռ ավելի ներքև….կամ…..
Մենակության մեջ վեհացածների ճակատագիրը անորոշ է:
.
Комментариев нет:
Отправить комментарий