Երբ երջանիկ էի կանաչով,
Երբ սարերի օդով,
Ու օդի տված ազատությունով,
Ժամերս ինչ-որ օր էին դառնում:
Երբ ծիծաղում էի անբռնազբոսիկ,
Երբ անհաղորդ էի մարդկանց մերկ ստորությանը,
Երբ օրս օր չէր, այլ անհայտ տեղից շպրտված ապրելու պոռթկուն տենդ:
Մի ժամանակ, էն ժամանակ
ես ապրում էի:
Комментариев нет:
Отправить комментарий